Breytingatillaga #145

Við 34. grein. Náttúruauðlindir

Flytjendur:
  • Pawel Bartoszek
BreytingartillagaÁkvæði eftir breytinguÁkvæði í frumvarpsdrögum

Nefndin leggur til eftirfarandi breytingar á 1. málsl. 2. mgr. ákvæðis um náttúruauðlindir: Að á eftir „íslenskrar lögsögu" standi „og uppsprettur" og að „og" verði tekið út milli orðanna „virkjunarréttinda" og „jarðhita-" og komma sett þar í staðinn.

Til auðlinda í þjóðareign teljast náttúrugæði, svo sem nytjastofnar, aðrar auðlindir hafs og hafsbotns innan íslenskrar lögsögu og uppsprettur vatns- og virkjunarréttinda, jarðhita- og námaréttinda.

Auðlindir í náttúru Íslands, sem ekki eru í einkaeigu, eru sameiginleg og ævarandi eign þjóðarinnar. Enginn getur fengið þær, eða réttindi tengd þeim, til eignar eða varanlegra afnota og því má aldrei selja þær eða veðsetja, beint eða óbeint.

Til auðlinda í þjóðareign teljast náttúrugæði, svo sem nytjastofnar, aðrar auðlindir hafs og hafsbotns innan íslenskrar lögsögu, vatns- og virkjunarréttindi og jarðhita- og námaréttindi. Með lögum má kveða á um þjóðareign á auðlindum undir tiltekinni dýpt frá yfirborði jarðar.

Við nýtingu auðlindanna skal hafa sjálfbæra þróun og almannahag að leiðarljósi.

Stjórnvöld bera, ásamt þeim sem nýta auðlindirnar, ábyrgð á vernd þeirra. Stjórnvöld geta á grundvelli laga veitt leyfi til afnota eða hagnýtingar þeirra, gegn fullu gjaldi og til tiltekins hóflegs tíma í senn. Slík leyfi skal veita á jafnræðisgrundvelli og þau leiða aldrei til eignarréttar eða óafturkallanlegs forræðis yfir auðlindunum.

Skýringar:

Tillagan er í samræmi við athugasemdir frá m.a. Aðalheiði Jóhannsdóttur og Aagot Óskarsdóttur. Breytingarnar eru lagðar til þar sem orðalag ákvæðisins eins og það stendur nú fjallar um nýtingarréttindi sem auðlindir en rétt þykir að skilja betur á milli nýtingarréttinda og auðlindanna sjálfra.