Stjórnlagaráð

Stuttar athugasemdir við mannréttindakaflann eins og hann var eftir 15. ráðsfund. Einnig hafði ég gleymt að nefna sumt í seinasta erindi um kaflann. Erindi mitt um mannréttindakaflann á enn við að mestu leyti.

* 2. efnisgrein 2. greinar kveður á um að almannahagsmunir geti krafist skerðingu mannréttinda. Þessi heimild er afar hættuleg og gæti ýtt undir ofríki meirihlutans.

* Vil ítreka tillögu mína um að þjóðkirkjuákvæðið ætti að falla brott úr stjórnarskrá.

* Í kaflanum um ríkisborgararétt er nefnt að allir sem eiga foreldri með íslenskt ríkisfang eigi rétt til þess að öðlast sitt eigið íslenska ríkisfang. Er hægt að skilja ákvæðið svo að fólk þurfi að sækja sérstaklega um ríkisborgararéttinn eða öðlast allir sem eiga foreldri með íslenskt ríkisfang það sjálfkrafa?

Eigi það fyrrgreinda við mun það skapa gríðarlega vinnu þar sem allir þyrftu að sækja um ríkisborgararéttinn (nema lög skilgreini ákveðin skilyrði svo hægt sé að öðlast hann sjálfkrafa).

Sé ákvæðið túlkað með það síðarnefnda í huga verða til svokölluð margföldunaráhrif þar sem allir sem eiga íslenskan forföður eða formóður fædd eftir gildistöku þessa ákvæðis ættu rétt á íslensku ríkisfangi (og þar til ákvæðið er numið úr gildi). Það myndi í framhaldinu leiða til þess að engin stjórn væri á veitingu ríkisborgararéttarins.

Því væri gott ef nefndin myndi ígrunda ákvæðið til að koma í veg fyrir ófyrirséð vandræði í framtíðinni.

* Í banni við afturvirkni refsingu væri einnig gott að taka fram að ekki megi refsa fyrir brot á lagaákvæðum sem hafa verið numin úr gildi eftir að hið meinta brot fór fram.