Stjórnlagaráð

Ég vil hvetja til þess að grandskoðað verði hvort ekki er ástæða til að hafa framarlega í stjórnarskránni mannréttindaákvæði sem varða efnahagslega stöðu almennings og vernd af hálfu hins opinbera gegn ágangi fjármálastofnana á hendur almennings.

Ég tel eðlilegt að líta svo á að á Íslandi hafi verið framin efnahagsleg hryðjuverk á þjóðinni. Þjóð, sem neyðist til að kaupa sér íbúðarhúsnæði með verðtryggðum lánum og var þeim órétti beitt að hún var gerð óafvitandi að áhættufjárfestum.

Hér á landi búum við við þá sérstöðu að opinber stefna er að allir, sem vettlingi geta valdið, kaupa sér íbúð. Árið 2008 var 90% af íbúðarhúsnæði á Íslandi í einkaeigu. Þetta var hvati frá yfirvöldum (og verkalýðshreyfingu) áratugum saman, að hér skyldi ríkja séreignastefna. Markvisst var búið að selja úr félagsbústaðakerfinu, þar til einungis var haldið eftir íbúðum fyrir þá allra verst settu.

Ástæðan fyrir því að ný stjórnarskrá er í vinnslu núna á Íslandi, eru efnahagshamfarirnar sem urðu hér og bitnuðu á almennum borgurum landsins.

Þar sem nýjar stjórnarskrár hafa verið skrifaðar frá lokum seinni heimsstyrjaldar, er oft í upphafi plaggsins, sett ákvæði sem minna á það sem olli því að nýrrar stjórnarskrár var þörf. Dæmi: Þýskaland, Suður-Afríka.