Stjórnlagaráð

Um þingrof

Tillaga í hornklofum um að forseti Íslands geti rofið Alþingi að ósk þess!!!
Hvað er átt við með „ósk þess“??
Urðu einhverjir einstaklingar, forsætisráðherra eða fleiri ráðherrar fúlir og þreyttir og sögðu, „við nennum þessu ekki lengur“?
Við, þjóðin, kusum 63 einstaklinga til að stýra landi og þjóð. Hversu ríkar og óumdeilanlegar ástæður þurfa að vera til að mega „óska“ þingrofs?
Alþingi og ráðherrar eru ekki kjörnir til skrauts. Það hvílir mikil ábyrgð á höndum þeirra. Þeir geta ekki hlaupist frá stýri á þjóðarskútunni. Eina ástæðan sem ég get séð fyrir þingrofi er að þjóðin hafi í þjóðaratkvæðagreiðslu kosið um að svo skuli vera.

Að vera alþingismaður hvað þá að vera valinn sem ráðherra er ekki eitthvað sem hægt er að hlaupa frá.
Þið eruð 63 á þingi. Ef þið ráðið ekki við verkið og „segið af ykkur“ með þessu hugtaki „þingrof“ eruð þið að segja að þið hafið gefist upp og teljið ykkur vanmáttuga og um leið teljið ykkur ekki geta tekið þátt í þingstörfum næstu 2 kjörtímabil í minnsta lagi.

Nils Gíslason.